ULAGANJA U TUĐA OSNOVNA SREDSTVA

Ulaganja koja obveznik izvrši na tuđim osnovnim sredstvima ne smatraju se ulaganjima po osnovu kojih obveznik ostvaruje pravo na poresko oslobođenje iz člana 50a Zakona o porezu na dobit pravnih lica.

(Mišljenje Ministarstva finansija, br. 011-00-441/2018-04 od 6.6.2018. godine).

 „Saglasno odredbi člana 50a stav 1. Zakona o porezu na dobit pravnih lica, poreski obveznik koji uloži u svoja osnovna sredstva, odnosno u čija osnovna sredstva drugo lice uloži više od jedne milijarde dinara, koji ta sredstva koristi za obavljanje pretežne delatnosti i delatnosti upisanih u osnivačkom aktu obveznika, odnosno navedenih u drugom aktu obveznika, kojim se određuju delatnosti koje obveznik obavlja i u periodu ulaganja dodatno zaposli na neodređeno vreme najmanje 100 lica, oslobađa se plaćanja poreza na dobit pravnih lica u periodu od deset godina srazmerno tom ulaganju.

Ulaganjem u osnovna sredstva od strane drugog lica, u smislu stava 1. ovog člana, smatra se i ulaganje u osnovni kapital i povećanje osnovnog kapitala u skladu sa zakonom (član 50a stav 2. Zakona).

Saglasno navedenom, poreski podsticaj iz člana 50a Zakona priznaje se (isključivo) po osnovu ulaganja izvršenih u osnovna sredstva koja su u vlasništvu obveznika i koja su, kao takva, evidentirana u poslovnim knjigama obveznika u skladu sa relevantnim računovodstvenim propisima, nezavisno od činjenice da li su ulaganja izvršena od strane obveznika ili drugog lica.

S tim u vezi, ulaganja koja obveznik izvrši na tuđim osnovnim sredstvima (a koja, kao zakupac, koristi za obavljanje delatnosti, u konkretnom slučaju), ne smatraju se ulaganjima po osnovu kojih obveznik ostvaruje pravo na poresko oslobođenje iz člana 50a Zakona.“