POREZ NA IMOVINU – PRIJAVA PREBIVALIŠTA

 NEPOSTOJANJE PRAVA OBVEZNIKA POREZA NA IMOVINU NA PORESKI KREDIT ZA STAN U KOME NEMA PRIJAVLJENO PREBIVALIŠTE

Imajući u vidu da je prebivalište mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio, a koje je dužan da prijavi nadležnom organu u propisanom roku, nema osnova da obveznik poreza na imovinu ostvari poreski kredit za stan u kome nema prijavljeno prebivalište, prema evidencijama o prebivalištu koje vode nadležni organi.

(Mišljenje Ministarstva finansija, br. 430-00-00387/2017-04 od 7.8.2017. godine)

„Prema odredbi člana 13. stav 1. Zakona o porezima na imovinu, utvrđeni porez na zgradi ili stanu u kojem stanuje obveznik umanjuje se za 50%, a najviše 20.000 dinara.

Odredbama člana 3. tačka 2) Zakona o prebivalištu i boravištu građana („Sl. glasnik RS“, br. 87/2011 – dalje: ZOPBG), propisano je da je prebivalište mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio.

Građanin je dužan da nadležnom organu prijavi svoje prebivalište u roku od osam dana od dana nastanjenja na adresi na kojoj prijavljuje prebivalište (član 9. stav 1. ZOPBG).

Prema tome, pravo na poreski kredit – umanjenje utvrđenog poreza na imovinu, za 50% a najviše 20.000 RSD, ima poreski obveznik, ako su ispunjeni svi sledeći uslovi:

– da je pravo koje je predmet oporezivanja konstituisano na zgradi ili stanu,

– da obveznik poreza na imovinu stanuje u predmetnoj zgradi, odnosno stanu.

Imajući u vidu da je prebivalište mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio, a koje je dužan da prijavi nadležnom organu u propisanom roku, smatramo da nema osnova da obveznik poreza na imovinu ostvari poreski kredit za stan u kome nema prijavljeno prebivalište, prema evidencijama o prebivalištu koje vode nadležni organi.“