(„Sl. glasnik RS“, br. 113/2005, 6/2007, 8/2010, 102/2010, 15/2012, 91/2012, 30/2013 – dr. pravilnik, 25/2015 – dr. pravilnik, 44/2016 – dr. pravilnik i 43/2017 – dr. pravilnik)
Predmet uređivanja
Član 1
Ovo uredbom bliže se određuju vrste zagađivanja, kriterijumi za obračun naknade za zagađivanje životne sredine i obveznici, visina i način obračunavanja i plaćanja naknade (u daljem tekstu: naknada).
Značenje izraza
Član 2
Pojedini izrazi upotrebljeni u ovoj uredbi imaju sledeće značenje:
1) emisija SO2 jeste ispuštanje sumpor-dioksida (SO2) i sumpor-trioksida (SO3), izraženo kao emisija SO2;
2) emisija NO2 jeste ispuštanje azot-oksida (NO) i azot-dioksida (NO2), izraženo kao azot-dioksid (NO2);
3) praškaste materije jesu materije čija ukupna masena koncentracija u emisiji iznosi najviše: 50 mg/m3 pri masenom protoku većem od 0,5 kg/h; 150 mg/m3 pri masenom protoku od 0,5 kg/h i manjem;
4) korektivni koeficijent jeste podsticajni korektivni koeficijent koji zavisi od količine i porekla emisije;
5) obračunski period jeste period jedne kalendarske godine;
6) naredni obračunski period jeste period kalendarske godine koja sledi nakon godine u kojoj se donosi rešenje o utvrđivanju naknade;
7) prethodni obračunski period jeste period kalendarske godine koja prethodi godini u kojoj se donosi rešenje o utvrđivanju naknade;
8) biorazgradiva kesa jeste proizvod koji je ponovno iskoristiv biorazgradnjom i koji je proizveden tako da kada postane otpad, taj otpad treba da ima takva prirodna svojstva da može da bude podvrgnut fizičkom, hemijskom, termalnom ili biološkom raspadanju i da se većina gotovih komposta na kraju razloži u ugljen-dioksid, biomasu i vodu.
Vrste zagađivanja
Član 3
Vrste zagađivanja, u smislu ove uredbe, jesu sva zagađivanja životne sredine koja potiču od sledećih izvora zagađivanja:
1) emisije pojedinačnih izvora zagađivanja;
2) proizvedeni ili odloženi otpad;
3) supstance koje oštećuju ozonski omotač;
4) (brisana)
5) plastične polietilenske kese tzv. treger kese – (u daljem tekstu: plastične kese).
Kriterijumi za obračun naknade
Član 4
Naknada za emisije iz pojedinačnih izvora zagađivanja obračunava se prema vrsti, količini ili osobinama emisija sledećih zagađujućih materija:
1) oksida sumpora izraženih kao sumpor-dioksid (u daljem tekstu: SO2);
2) oksida azota izraženih kao azot-dioksid (u daljem tekstu: NO2);
3) praškaste materije.
Pojedinačni izvori emisije SO2, NO2 i praškastih materija, u smislu ove uredbe, jesu tehnološki procesi, industrijski pogoni, uređaji i objekti iz kojih se ispuštaju u vazduh:
