Donacija (lat. donatio) znači poklanjanje, akt o davanju poklona, a donator (lat. donator) je davalac, darodavalac, onaj koji nešto poklanja ili zaveštava. Donacijom se smatra davanje poklona, pri čemu primalac donacije ne daje naknadu – protivuslugu za primljeni poklon ili zaveštanje.
Sponzorstvo je obligacioni odnos između dva lica koji se zasniva ugovorom o sponzorstvu, kojim se sponzor obavezuje da ustupi strani koju sponzoriše određene proizvode ili usluge ili da uplati određeni novčani iznos, a sponzorisana strana se obavezuje da dopusti sponzoru korišćenje vlastite slike ili imena, kako bi sponzor reklamirao svoj proizvod, uslugu ili marku, odnosno da pruži sponzoru određene propagandne protivusluge.
Donatorstvo je besteretni, a sponzorstvo teretni pravni posao.
Sa stanovišta Zakona o porezu na dobit pravnih lica („Sl. glasnik RS“, br. 25/2001, 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 43/2003, 84/2004, 18/2010, 101/2011 i 119/2012 – dalje: Zakon), poreski tretman izdataka za donatorstvo i sponzorstvo uređen je odredbama člana 15. Zakona.
Poreski tretman donatorstva
Donatorstvo je besteretni pravni posao u kojem davalac (donator) nešto poklanja ili zaveštava, pri čemu primalac donacije ne daje naknadu za primljeni poklon ili zaveštanje.
Poreskom obvezniku (donatoru) koji ima izdatke po osnovu donatorstva (bez obaveze pružanja protivusluge), ovi izdaci se priznaju kao rashod u poreskom bilansu u iznosu i na način propisan odredbama člana 15. st. 1. do 3. Zakona.
Prema odredbi član 15. stav 1. Zakona, izdaci za zdravstvene, obrazovne, naučne, humanitarne, verske, zaštitu čovekove sredine i sportske namene, kao i davanja učinjena ustanovama socijalne zaštite osnovanim u skladu sa zakonom koji uređuje socijalnu zaštitu, priznaju se kao rashod u iznosu najviše do 3,5% od ukupnog prihoda.
